Այսօր....մենք
Այս օրը սկսվեց շատ լարված, բայց բարձր տրամադրությամբ: Սկզբում ես էի վարում առավոտյան պարապմունքը, նաև ունեինք տագնապ-վարժանք, իսկ որ ամենակարևորն է այսօր ուրբաթ էր, որը մենք անվանում ենք մեդիաոուրբաթ: Հա, հա մոռացա գրքի տոնը «Զանգակ» հրատարակության գրքերը: Այսօր վերջին օրն էր գրքի տոնի, և մենք շատ հարմար գներով գնեցինք այնպիսի գրքեր, որոնք մեզ շատ պետք կգաին:Մի խոսքով հիանալի օր էր, բայց ինձ դուր չեկավ տագնապ-վարժանքը իմ կարծիքով այն ուղղակի անիմաստ էր: Չգիտեմ այսպես եմ մտածում ես:
Բնություն ասելով ես հասկանում եմ մի անծայրածիր վայր, որտեղ ամենինչ գեղեցիկ է, հուզող, գրավող...Մենք բնություն ասելով հասկանում ենք ծաղիկ, ծառ, խոտ..., իսկ ես այնպիսի վայր եմ տեսել, որ միայն բնություն ասելով չէս պրծնի: Դա մի հրաշք էր, որտեղ ապրում են մարդիկ, միջատներ, բույսեր, և ամեն բան ինչը պիտանի է մարդկությանը, ոչ մի այնպիսի բան, որը քեզ ճնշում է (ինչպիսին է օրինակ՝ մայրաքաղաքային բնությունը, որը իմ կարծիքով արհեստական է: Արհեստական եմ ասում, որովհետև այն ամենը ինչը ձևական է ինձ թվում է արհեստական):Այդ ապշեցուցիչ վայրը գտնվում է Մեղրիում: Մեղրին չի փայլում իր գեղեցիկ բնությամբ, բայց ունի այնպիսի վայրեր, որոնք ուղղակի ապշահար են անում մարդկանց: Կոնկրեդ չէմ կարող նշել վայրը, բայց կնկարագրեմ այն և դուք իմ կարծիքով կլինեք իմ պես զարմացած, որովհետև ես երբ լսեցի դրա մասին և հետո էլ տեսա ապշած էի: Այդ վայրը ծածկաված է ժայռերով, որի վրա կարծես կանաչ ձյուն եկած լիներ (այսինքն ամբողջը կանաչապատ էր):Զարմանալին այն է, որ այդ կանաչը իր բոլոր երանգներով է մեզ ներկայանում: Ամբողջովին մառախլապատ էր, կարծես մի թավշյա շոր գցված լիներ այդ գեղեցիկ պատկերի վրա: Չգիտեմ այնքն էի տարվել այդ սքանչելի բնությամբ, որ 2 օրից ավել իմ ընկերներին ու հարազատներին պատմաում էի դրա մասին: 
Ես ընտրեցի այս բուին, որովհետև բուն իմ պատկերացումներում շատ գարշելի և զզվելի թրջուն էր: Բայց տեսնելով այս գույնզգույն թրջունին հասկացա, որ բուն էլ կարող է լինել գեղեցիկ և աչքի ընկնող: Սա միայն նկար է, բայց հասկանում եմ, որ բնությունը հրաշքներ է գործում և կարող է բուն էլ լինել շատ գեղեցիկ:
Վանականը շատ ճիշտ պատասխան տվեց...Նա շատ խորիմատ հարց տվեց լրագրողին, որը նա ուղղակի չկարողացավ պատասխանել: Ես ինքս չէի մտածում, թե ինչ իմաստով էր վանականը հարցը ետ ուղղում: Բայց շատ մտածելուց հետո հասկացա որ մարդկային արժեքների մասին է խոսքը: Մարդկային արժեքները շատ կարեվոր են և արժի ապրել դրանցով, բայց միայն նա ով կարող է հասկանալ դրա արժեքավոր իմաստը:
